-
1 ψάμαθος
ψάμαθος, ἡ, der Sand, bei Homer niemals vom Sande des Landes, sondern immer von dem durch Gewässer benetzten; meistens vom Sande am Meeresufer, z. B. Iliad. 1, 486, ἐπὶ ψαμάϑοις ἁλίῃσιν Odyss. 3, 38, ἐν ψαμάϑοισι ἁλίῃσιν Odyss. 4, 438; vom Flußsande Iliad. 21, 202 und 319. Der Sand des Landes heißt bei Homer ἄμαϑος und κόνις und κονία. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 123. – Ψάμαϑοι κλονέονται ἐν ϑαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς Pind. P. 9, 48; χλωρά Soph. Ai. 1043; παρακτία Eur. I. A. 165; παρὰ ψάμαϑον καὶ ϑῖν' ἁλός Ar. Vesp. 1520. – Uebh. Staub, ὀλίγῃ ϑῆκαν ὑπὸ ψαμάϑῳ Hegesipp. 4 (VII, 276); νεκύων Gaetul. 9 (IX, 409). – Als Bezeichnung der unendlichen Menge, des Unzählbaren, ὅσα ψάμαϑός τε κόνις τε Il. 9, 385, φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάϑοισιν 2, 800; vgl. Pind. a. a. O.
-
2 κόνις
κόνις, ιος u. εως, ἡ, Staub; κεῖτο (der Gefallene) κόνιος δεδραγμένος Il. 13, 392; οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαϑός τε κόνις τε, d. i. unzählbar Vieles, 9, 385; κόνις δέ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι Hes. Sc. 62; Pind. Ol. 8, 80; χϑονία Aesch. Spt. 718; διψία, κάσις πηλοῦ Ag. 481; ὁρῶ κόνιν (also wie κονιορτός, Staubwolke) ἄναυδον ἄγγελον στρατοῠ Suppl. 177; βαϑυσκαφεῖ κόνει κρύψον Soph. El. 427, u. so öfter vom Begraben, Bedecken mit Erde; κόνει φύρουσα κάρα Eur. Hec. 496, das Haupt mit Staub bestreuen war Zeichen der Trauer; μεστὰς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat. Rep. X, 614 d; häufiger in späterer Prosa, wie Luc. D. Hort. 1, 3 (vgl. κονία, das in Prosa üblichere Wort). – Asche scheint es zu bedeuten, εὕδει, ὅϑι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ ἐν κόνι, ἄγχι πυρός, Od. 11, 189, wie κόνιν αἰϑαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il. 18, 23; Theocr. 24, 91; Luc. de luct. 19. – [Bei den Tragg. ist ι lang in κόνῑν, Aesch. Suppl. 180 Prom. 1086, u. in κόνῑς, Suppl. 764.]
-
3 κόνις
κόνις, ιος u. εως, ἡ, Staub; κεῖτο (der Gefallene); οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαϑός τε κόνις τε, d. i. unzählbar Vieles; ὁρῶ κόνιν (also wie κονιορτός, Staubwolke) ἄναυδον ἄγγελον στρατοῠ; βαϑυσκαφεῖ κόνει κρύψον, vom Begraben: Bedecken mit Erde; κόνει φύρουσα κάρα, das Haupt mit Staub bestreuen war Zeichen der Trauer. Asche--------------------------------κόνις, ιδος, ἡ, Eier der Läuse, Flöhe, Wanzen, Nisse
См. также в других словарях:
‘΄Οσα ψάμαθός τε κόνις τε. — См. Песка морского … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ψάμαθος — ἡ, Α (ποιητ. τ.) 1. η άμμος τής παραλίας 2. η άμμος ποταμού 3. στον πληθ. αἱ ψάμαθοι α) σωρός άμμου β) κόκκοι άμμου 4. παροιμ. φρ. «ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε» αμέτρητα σαν την άμμο τής θάλασσας (Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από τον τ.… … Dictionary of Greek
песка морского паче — иноск.: о великом множестве Ср. Лекарей нынче на Москве как песку морского. Боборыкин. По чужим людям. Ср. Как есть грехи ... Натворили ... паче песка морского. Островский. Горячее сердце. 3, 2. Ср. Беззакония мои Песка морского паче: сыроядец,… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Песка морского(паче) — Песка морского (паче) иноск. о великомъ множествѣ. Ср. Лекарей нынче на Москвѣ какъ песку морского. Боборыкинъ. По чужимъ людямъ. Ср. Какъ есть грѣхи... Натворили... паче песка морского. Островскій. Горячее сердце. 3, 2. Ср. Беззаконія мои … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
